اشنایی با تاریخچه جراحیهای لاپاروسکپی
برای قرن ها، پزشکان به دنبال آن بوده اند که جراحی را با حداقل آسیب به بیمار به انجام برسانند. مقاومت در برابر تغییر سبک های جراحی تا اوایل قرن نوزدهم ادامه داشت. در اوایل قرن نوزدهم، تحقیقات در مورد جراحی کم تهاجمی (لاپاراسکوپی) تسریع شد. جراحی لاپاراسکوپی، به ویژه جراحی کیسه صفرا، در قرن بیستم و در حدود ۴۰ سال پیش به یک جراحی نسبتا رایج تبدیل شد. امروزه در این روش ازاعمال جراحی چند برش کوچک روی شکم یا قفسه سینه ایجاد شده و کمترین اسیب به بافتهای بدن وارد میشود.این روشهای نوین جراحی دربیمارستانهای فوق تخصصی انجام می شود و فارغ التحصیلان جراحی با اصول اولیه و کلی آن آشنا هستند. مزایای جراحی لاپاراسکوپی به حدی است که تمام مقاومت ها در برابر این نوع جراحی تقریبا از بین رفته است و این روش به روش غالب در اکثر جراحی ها تبدیل شده است. برتری این نوع جراحی در مقایسه با جراحی باز که در آن شکم و قفسه سینه با برش های بزرگ باز می شود غیر قابل انکار است. از مزایای هر جراحی لاپاراسکوپی می توان به بستری کوتاهتر در بیمارستان، دوره نقاهت بسیار کوتاه، دوره بهبودی سریع و در نهایت بازگشت سریع به کار اشاره کرد. برای این منظور جراحان لاپاراسکوپی در دانشگاه های بزرگ در حال آموزش هستند. درایران هم دانشگاه های بزرگ و درجه یک کشور سالانه حدود 10 فوق تخصص جراحی لاپاراسکوپی (minimal invasive surgery ) را تربیت می کنند که نقش اصلی در انجام این جراحی ها دارند. جراحیهایی همچون جراحی فتق ها/جراحی های باریتریک یا چاقی (اسلیو- بای پس)/جراحی طحال/جراحی سرطانها و........ که تحت عنوان جراحیهای لاپاروسکپی پیشرفته نامیده میشوند تنها باید توسط فوق تخصصهای این رشته (فلوشیپ لاپاروسکپی) انجام شوند تا اسیبی به بیمار وارد نشود.
|